=> Ko Chang => Bangkok => Pataya => Bangkok

's avonds Naar Ko Chang gaan lukte niet. T werd ook al donker en de boot mannetjes wilde de prijs kosten wat kost niet later zakken onder de 45 euro. Dus besloten Ir en ik om de nacht door te brengen in Rayong (wat we na deze ervaring shit hole zijn gaan noemen; smerig, onvriendelijke Taaien en verdomd moeilijk om door heen te rijzen). T nachtje hotel was wel prima. 's ochtends vroeg op en de eerst boot naar t eiland nemen.
Al gouw kwamen we dr achter dat Ko Chang aan t voorbereiden was op t laag seizoen. Of te wel, de helft van alle resorts was dicht. Gelukkig was er een open. We namen een huisje vlak bij t strand. Echt, heerlijk. Houten huisje, hangmatje voor de deur, 5 meter lopen naar t strand (en dus t constante geluid van golven). Elektra tussen 18:00 en 21:30. Geweldig.
2 Dagen van zwemmen, beetje kaarten, over t eiland lopen etc. Heel ontspannend.
Maar zo als met alle goede (en slechte) dingen in t leven, kwam ook aan dit eiland een einde. We besloten op Pataya aan te gaan. T idee was om dit eens een keer te bekijken. En een gezien erg veel mensen mij t advies hebben gegeven om hier vooral niet heen te gaan, leek t me leuk om hier eens een kijkje te nemen.
Maar helaas, Rayong verlaten bleek al gouw erg lastig. Na dat t bus bedrijf ons kaartjes hadden verkocht, en deze later nog een keer hadden verkocht, waardoor we nu 2 uur ipv 1 uur op de bus moesten wachten, besloten we om voor ongeveer 10 euro de overige bus kaartjes op te kopen om in hemels naam weg te komen uit dit vreselijke oord! Een beetje fout wel, maar toch best lachen.
Toen een andere bus in om uiteindelijk in Bangkok er achter te komen dat we snachts (t was al een uur of 22:00) niet door konden naar Pataya.
Dus even een kamertje gevonden om de volgende ochtend door te gaan naar Pataya. Zo gezegd zo gedaan. 'S morgens de bus naar Pataya (wat een sfeertje... Veel alleen reizende oudere mannen die elkaar allemaal niet aan keken). In Pataya een goed hotel gevonden. Toen op naar "The main Walking street". En ja. Ik heb er geen foto's gemaakt (is ook niet echt iets wat ik wil herinneren). Vrouwen, mannen verkleedt als vrouw, meisjes in scouting pakjes, veel loslopen vrouwen die proberen aan te pappen, stja. Een raar gevoel wel om doorheen te lopen. Had niet echt t gevoel dat ik nog mezelf was. Pas toen we een uur of 2 later richting hotel liepen, voelde t of ik langzaam weer bij mezelf kwam.
Natuurlijk zijn er ook leuke stukken in Pataya, maar de main walking street heb ik ervaren als erg "draining". Maar toch leuk om eens gezien te hebben.
Verder had ik t hier erg gezellig met mijn Reisgenootje. Dus ja.
De dag erop terug naar Bankok. We kregen de zelfde kamer in het zelfde hotel. We liepen wat door Bangkok. Varen met de boot over de rivier. En nog altijd erg gezellig met Ir.
Op de laatste dag heb ik er dan toch aan moeten geloven. Ik moest een cadeautje kopen voor mijn 2 nichtjes. Dus op naar de Mall en daar na veel felgekleurd thais speelgoed vond ik eindelijk wat leuks. Veel verder ben ik niet gekomen. Ir kocht een video camera, en besloot aldus alles op te nemen wat we de rest van de dag allemaal deden (zwaar irritant). Toen op de terugweg vonden we een band van Blinden mensen, die ongelooflijk mooie muziek maakte. We besloten langer te luisteren en belande aan een tafeltje met Thaien. We dronken gezellig een biertje met ze. Toen gouw terug naar t hotel om mijn tas in te pakken... Toen naar t vliegveld. Ir beslool mee te gaan om me uit te zwaaien. Erg gezellig om nog even samen te zijn.
Toen om 2:30 eindelijk t vliegtuig in. Geloof dat ik al in slaap was gevallen voor dat we in de lucht zaten.
Groetjes uit Fris en zonnig Nederland (19:25)