Channai=>Mamalapuram=>auroville=>Ponducherry

Hoi, hier mijn eerste verslag, uit Punducherry al weer.
Dinsdag, vloog ik op Abudabi. Het vliegveld van Abudabi doet sterk denken aan een tropisch zwem paradijs. Warm, veel lichte kleuren en de geur van vers gloor. Ik had 20 minuten vertraging dus ging redelijk snel naar mijn vliegtuig. Toen 4 uurtjes later was in eens in Chennai. Weinig geslapen in het vliegtuig. Helaas.
India heete me op gepaste manier welkom: eerst deed het pin automaat t niet, toen (nadat ik mijn 50 euro cash had ingewisseld) rakte ik voevallig aan de praat met een zeer behulpzame Indier die mij de halve stad door reed om me bij precies de juiste bushalte afzette. Maar dit kon natuurlijk niet zonder een lekker band. Zo is India dan natuulrlijk weer wel.
Hoe dan ook was ik om een uurtje of 7 sochtens in Mammalapuram, een relaxed plaatsje aan de kust vol backpackers, kunstenaars, vissers en eigenlijk best prettig voor India. Er waait een windje uit zee, waardoor je zelfs op het heetst van de dag rustig over het strand kunt wandelen. Prima eerste plek om even bij te komen.
Na de eerste dag veel geslapen te hebben heb ik dit stadje een beetje verkend. Het is heel klein, misschien 2 km lang 1 km breed of iets dergelijks. Er zijn wat historische tempels hier, die in een rots wand gehakt zijn. Het gevolg hiervan is dat ze in dit doprje overal steentjes zitten te hakken. Als je echter goed luisterd, kun je vaak achter hun kraampjes het geluid van powertoos horgen, waar mee het grootste deel van het werk gebeurd. De eerste dag was ik vrij moe ennog niet helemaal Klaar voor india, dus wordt je een paar keer belazerd. Maar dag later had ik eigenlijk de draai hier wel weer aardig gevonden.
Nadat ik aanvankelijk niet op de ing website kon inloggen hielp een andere backpacker me en kon ik gelukkig mijn pas naar wereld dekking zetten. Niks heel spannends, maar ja je moet t wel even doen natuurlijk. Mijn cash begon al aardig op te raken, maar eigenlijk heb ik me geen moment zorgen gemaakt. De volgende dag lekker strand wandelingetje gemaakt, waar je nogsteeds de gevolgen van de tsunami kon zien. Verder wat vrienden gemaakt, heerlijk restaurantje gevonden en plannen gemaakt voor de volgende dag. Savonds met 2 iniers zitten eten en gepraat over het leven in india.
De volgende dag soort van vroeg op, geld pinnen en naar het bus station. Op weg daar heen ging een indier heel hard onderuit met zijn motor, die door gleed onder een auto. Dan is india wel heet fijn, iedereen komt aan rennen, helpt de man overijnd, raapen zijn spullen op, trekken zijn motor onder de geparkeerde auto vandaar en binnen een minuut zit de man (enigsinds geschaaft) weer op zijn motor en reid door.
de bus ging naar ponducherry, maar ik wou naar auroville, dus via via kwam ik er achter waar ik er uit moest. Auroville is wel een bijzondere plek. Als eerst heeft het een grote goude bol als centrum, te tweede ja ehm.... okay, misschien niet zo heel bijzondere plek. Nee, best wel, erg lekker eten, alles goed geregeld en veel erg leuke mensen. Ik kom hier een stuk meer mensen tegen die iets doen met meditatie, ten opzichte van noord india. Wat ik erg leuk vind, niks zo leuk als lekker kletsen met mensen over dit onderwerp. De goude bol was erg indrukwekkend, niet alleen kwa gebouw, maar ook om bij te mediteren. Om er in te mogen moest je 3 dagen wachten, dus dat heb ik niet gedaan.
Slapen in Auroville was niet echt mogelijk, en sowiezo was het niet mijn plan om hier lang te blijven, dus eind van de middag sprong ik in een reidende bus, zoals je dat alleen in india doet. In ponducherry heb ik nu een lekker hotel, heerlijk frans plaatsje op zijn indias. Dus crossants met masala dosa. Een interessante combinatie. Probeer morgen weer door te reizen, waar heen? Waarschijnlijk zuid waards!